Osteopathie
Osteopathie is een manuele geneeswijze. De osteopaat onderzoekt en behandelt
(vrijwel) alleen met zijn handen. Daarbij gaat hij op zoek naar bewegingsverlies
van allerlei structuren in het lichaam, o.a. van gewrichten, spieren, botten,
organen, zenuwen, bloedvaten en bindweefsel. Bewegingsverlies van een of meerdere
structuren kan leiden tot een slechtere doorbloeding en / of zenuwgeleiding.
Daardoor kunnen allerlei klachten ontstaan.
De behandeling richt zich op het herstellen van de beweeglijkheid van de structuren
die minder beweeglijk zijn. Op deze manier wordt de doorbloeding en / of zenuwgeleiding
verbeterd met als gevolg een vermindering of verdwijnen van de klachten. De
osteopaat stimuleert dus het zelfgenezend vermogen van het lichaam en benadert
de patiënt vanuit gezond zijn & blijven in plaats van vanuit ziekte
en de ziekte proberen te genezen.
Principes
In de osteopathie worden 4 belangrijke principes gehanteerd:
• Ons lichaam functioneert als een eenheid
• De structuur en functie van elk deel beïnvloeden elkaar
• De mens heeft het vermogen om zichzelf te corrigeren en te genezen
• Goede doorbloeding en zenuwgeleiding zijn essentieel voor het behoud
van de gezondheid
Binnen de osteopathie wordt het lichaam onderverdeeld in 3 elkaar beïnvloedende
systemen:
• Pariëtale systeem: het bewegingsapparaat met o.a. botten, gewrichten
en spieren
• Visceraal systeem: het orgaansysteem
• Cranio-sacrale systeem: het systeem tussen schedel, heiligbeen en
staartbeen
De osteopaat onderzoekt en behandelt de beweeglijkheid c.q. het verlies daarvan
binnen deze 3 systemen. Doordat er gekeken wordt naar directe en indirecte
samenhang tussen verschillende structuren, kan de osteopaat tot de conclusie
komen dat de oorzaak van een klacht zich op een andere plek bevindt dan waar
de symptomen zich uiten. De osteopaat kan dan ook op andere plekken behandelen
dan alleen de plek waar u klachten heeft.
Geschiedenis
De grondlegger van de osteopathie is de Amerikaanse arts Andrew Taylor Still
(1828 – 1917). Na zijn opleiding tot arts, blijft hij zich interesseren
in de mechanismen van het ontstaan van ziekten en het behouden van gezondheid.
Hij bestudeert m.n. de anatomie en fysiologie zeer intensief en begint met
het ontwikkelen van een eigen behandelmethode. Vanaf 1870 spreekt hijzelf
over osteopathie. In 1892 richt hij in Kirksville (Missouri) “The American
School of Osteopathy” op en legt daarmee het fundament voor alle moderne
manuele geneeswijzen.
In 1966 is osteopathie in de Verenigde Staten van Amerika gelijkgesteld met
de reguliere geneeskunde. Via Engeland en Frankrijk is osteopathie Europa
binnengekomen. In Nederland is de osteopathie nog relatief jong. Osteopathie
wordt wel steeds bekender en het aantal osteopaten is groeiende. Voor meer
informatie over osteopathie kunt u kijken op de websites van de Nederlandse
Vereniging voor Osteopathie (NVO) en het Nederlands Register voor Osteopathie
(NRO).
Kwaliteit
De osteopaat werkt altijd veilig. Zowel tijdens het vraaggesprek als tijdens
het onderzoek en behandeling is de osteopaat alert op aanwijzingen voor onderliggende
ziektes of aandoeningen. Mochten deze aanwijzingen er zijn, kan de osteopaat
(in overleg met de patiënt) contact opnemen met de huisarts en / of de
behandelend specialist.
De naamsextensie DO – mro houdt in dat de betreffende osteopaat een
volwaardige opleiding heeft genoten en geregistreerd staat bij het Nederlands
Register voor Osteopathie (NRO).
• www.osteopathie.nl
• www.osteopathie-nro.nl
"Structuur
en functie beïnvloeden elkaar."
Een deel van het lichaam dat minder goed beweegt heeft een grotere kans om
ziek te worden.