Osteopathie
Osteopathie is een manuele geneeswijze. De osteopaat onderzoekt en behandelt (vrijwel) alleen met zijn handen. Daarbij gaat hij op zoek naar bewegingsverlies van allerlei structuren in het lichaam, o.a. van gewrichten, spieren, botten, organen, zenuwen, bloedvaten en bindweefsel. Bewegingsverlies van een of meerdere structuren kan leiden tot een slechtere doorbloeding en / of zenuwgeleiding. Daardoor kunnen allerlei klachten ontstaan.

De behandeling richt zich op het herstellen van de beweeglijkheid van de structuren die minder beweeglijk zijn. Op deze manier wordt de doorbloeding en / of zenuwgeleiding verbeterd met als gevolg een vermindering of verdwijnen van de klachten. De osteopaat stimuleert dus het zelfgenezend vermogen van het lichaam en benadert de patiënt vanuit gezond zijn & blijven in plaats van vanuit ziekte en de ziekte proberen te genezen.

Principes
In de osteopathie worden 4 belangrijke principes gehanteerd:
• Ons lichaam functioneert als een eenheid
• De structuur en functie van elk deel beïnvloeden elkaar
• De mens heeft het vermogen om zichzelf te corrigeren en te genezen
• Goede doorbloeding en zenuwgeleiding zijn essentieel voor het behoud van de gezondheid

Binnen de osteopathie wordt het lichaam onderverdeeld in 3 elkaar beïnvloedende systemen:
• Pariëtale systeem: het bewegingsapparaat met o.a. botten, gewrichten en spieren
• Visceraal systeem: het orgaansysteem
• Cranio-sacrale systeem: het systeem tussen schedel, heiligbeen en staartbeen
De osteopaat onderzoekt en behandelt de beweeglijkheid c.q. het verlies daarvan binnen deze 3 systemen. Doordat er gekeken wordt naar directe en indirecte samenhang tussen verschillende structuren, kan de osteopaat tot de conclusie komen dat de oorzaak van een klacht zich op een andere plek bevindt dan waar de symptomen zich uiten. De osteopaat kan dan ook op andere plekken behandelen dan alleen de plek waar u klachten heeft.

Geschiedenis
De grondlegger van de osteopathie is de Amerikaanse arts Andrew Taylor Still (1828 – 1917). Na zijn opleiding tot arts, blijft hij zich interesseren in de mechanismen van het ontstaan van ziekten en het behouden van gezondheid. Hij bestudeert m.n. de anatomie en fysiologie zeer intensief en begint met het ontwikkelen van een eigen behandelmethode. Vanaf 1870 spreekt hijzelf over osteopathie. In 1892 richt hij in Kirksville (Missouri) “The American School of Osteopathy” op en legt daarmee het fundament voor alle moderne manuele geneeswijzen.

In 1966 is osteopathie in de Verenigde Staten van Amerika gelijkgesteld met de reguliere geneeskunde. Via Engeland en Frankrijk is osteopathie Europa binnengekomen. In Nederland is de osteopathie nog relatief jong. Osteopathie wordt wel steeds bekender en het aantal osteopaten is groeiende. Voor meer informatie over osteopathie kunt u kijken op de websites van de Nederlandse Vereniging voor Osteopathie (NVO) en het Nederlands Register voor Osteopathie (NRO).

Kwaliteit
De osteopaat werkt altijd veilig. Zowel tijdens het vraaggesprek als tijdens het onderzoek en behandeling is de osteopaat alert op aanwijzingen voor onderliggende ziektes of aandoeningen. Mochten deze aanwijzingen er zijn, kan de osteopaat (in overleg met de patiënt) contact opnemen met de huisarts en / of de behandelend specialist.
De naamsextensie DO – mro houdt in dat de betreffende osteopaat een volwaardige opleiding heeft genoten en geregistreerd staat bij het Nederlands Register voor Osteopathie (NRO).

• www.osteopathie.nl
• www.osteopathie-nro.nl

"Structuur en functie beïnvloeden elkaar."
Een deel van het lichaam dat minder goed beweegt heeft een grotere kans om ziek te worden.